سیدمرتضی

هو الشّاهد...

دوستی می گفت که "ما در یک صفحه ی مختصّات قرار داریم و آن کس سعادتمند است که بر روی برداری رو به جلو و به سمت بالا در جهت رشد و تعالی به سمت الله در حرکت باشد. بهتر است که این بردار در ربع اوّل دستگاه مختصّات قرار داشته باشد."

این سخن ذهن مرا به خود مشغول کرد. به نتایج جالبی رسیدم:

من اعتقاد دارم که ما در یک نیم صفحه ی مختصّات قرار داریم که محور افقی آن نمایش دهنده ی مختصّات زمانی ماست. از آن جهت می گویم نیم صفحه که زمان همیشه مقداری مثبت است. امتیاز ما این است که از جهت زمان در نقطه ای متولّد شده ایم که در آستانه ی ظهور حضرت ولی عصر(عج) قرار دارد و همگی منتظر منجی اند.

از آنجایی که قرار است بردار رو به جلو و به سمت بالا ما را به سمت خدا سوق دهد پس محور عمودی این دستگاه نمایانگر مختصّات ما در نزدیکی به خداست. از آنجایی که ما در سرزمین شیعه پرور ایران متولّد شده ایم احساس می کنم که در نقطه ی صفر زمانی خود(لحظه ی تولّد) مختصّات عرضی مثبتی داشته ایم. بنابر این در ربع اوّل بوده ایم.

از آنجا که ملاک قربت به الهی و کرامت نزد حضرت دوست تقوی است، بنا بر این مختصّات ما بر روی این دستگاه  بر اساس تقوایمان سنجیده می شود. بیاندیشیم که از بدو تولّد تا به حال جابه جایی ما در این دستگاه، سازنده ی برداری اکیداً صعودی بوده، یا خدای ناکرده برداری نزولی یا یکنواخت؟!!!

تقوای خدا را پیشه کنید که با کرامت ترین شما نزد خداوند با تقوا ترینتان است

هو الشّاهد...

سلام.

اوّل شهادت امام رضا(ع) رو به همه تسلیت عرض می کنم.(با تأخیر بود ولی به خدا دیروز اصلاً نمی تونستم آپ کنم)

و امّا موضوع اینه که دیروز تو مترو یه صحنه ای دیدم، پیش خودم گفتم بد نیست راجع بهش بنویسم، همونجا دفترو خودکار رو از کیفم در اوردم شروع به نوشتن کردم...
می دونی با تسبیح چی رو می شمرن؟؟؟!
خوب این بستگی به استفاده کنندش داره!
یکی با تسبیح غم و غصّه هاشو می شمره؛
یکی بدهی هاشو می شمره؛
یکی اذکاری که می گه رو می شمره؛
یکی تعداد روزهای عمرش که تلف کرده رو می شمره؛
خلاصه هرکسی با تسبیح...

آیا همه از تسبیح برای شمردن استفاده می کنن؟
راستش نمی دونم ولی...
...مشاهده شده که بعضی ها باهاش دایره رسم می کنن؛
یه سری دور دستشون می چرخونن تا سر مهره ها گیج بره؛
یه سری برای ورزش انگشتان دست ازش استفاده می کنن؛
یه سری باهاش تریپ حزب اللهی ور می دارن؛
یه سری باهاش استخاره می گیرن؛
خلاصه هر کسی از تسبیح...

سرتونو درد نیارم، امّا منظور این که بهتره قبل از استفاده از هر چیزی بدونیم که چطور باید ازش استفاده کنیم!

به نظر شما از تسبیح باید چه طوری استفاده کرد؟؟؟

...اینا رو که نوشتم دیدم بغل دستیم تسبیحو گذاشت تو جیبش!!!

هو الشّاهد...

ای پدر مهربانی که وسعت لطفت همگان را به تعجّب وا می داشت و دریای محبّتت ساحلی نداشت، رفتی و چه سخت است نوشتن درباره ی رفتنت.

باورش سخت است که خاکستر بر سرت بریزند و چون بیمار شوند به عیادتشان بروی؛ آزارت دهند و دعایشان کنی؛ یارانت بگویند نفرینشان کن ولی بگویی: "من برای این نیامده ام، من برای رحمت و بشارت آمده ام."

به راستی تو که بودی؟ که حتّی با دیدن ملک الموت نگران امّتت بودی، و تا نشنیدی: "ولسوف یعطیک ربّک فترضی" آرامش نیافتی.

امّا به راستی آنچه امروز ابرهای چشمانم برایش می بارد غروبت نیست بلکه برای آن می سوزم که چگونه امّتت خوبی هایت را جبران کردند و دلسوزی هایت را پاس داشتند. چگونه توانستند جگرگوشه ات را...؟

رهایم کنید... رهایم کنید... نمی خواهم این قصّه را باور کنم.